In memoriam Bert van Hoogen

Onlangs overleed Bert van Hoogen. Voor velen van de huidige leden van Aeneas geen bekende naam meer. En dat terwijl Bert behoort tot de groep fanatieke roeiers en werkers die onze vereniging groot hebben gemaakt. Of Bert ook bij de oprichtingsvergaderingen in 1978 in het fameuze café Dupont van Mia Alers aanwezig is geweest, kan ik mij niet herinneren. Maar hij en zijn vrienden Jan van der Sanden, bijna 19 jaar penningmeester van Aeneas, en Nico van der Laak, vele jaren achtereen materiaalcommissaris, hebben destijds vanaf het begin een fors stempel op onze vereniging gedrukt. Dat begon al in de voorbereidende jaren tot aan de opening van onze botenloods en clubgebouw. Bert werd voorzitter van de door hem en enkele anderen opgerichte VAC, de Verenigings Activiteiten Commissie. De huidige inrichting van ons clubgebouw – roeipaviljoen zou Bert liever gezegd hebben – is wat de horecafaciliteiten betreft, vergeleken met die periode, fors versoberd. Tijdens de eerste jaren na de opening werd er onder het bewind van Bert veel georganiseerd. Hoewel hij in Venlo woonde en de verbinding Roermond-Venlo slecht en tijdrovend was, kwam hij op twee of drie dagen in de week naar Roermond. De bevoorrading van de keuken, de drankvoorziening en huishoudelijke inkopen, het merendeel van die taken rustte op hem. Daarmee wil ik geen afbreuk doen aan het vele werk van de leden van zijn commissie zoals Annet van Borren, Monique Houben, Titus Bekema en vele anderen. Spil in de commissie was Bert. Legendarisch zijn de feesten die hij kon organiseren. Elk jaar was er een groot kerstdiner. Alle apparatuur om te kunnen koken werd gehuurd en in de kleedkamers opgesteld. Leden van zijn Venlose kookclub deden hun uiterste best om de meest exquise gerechten op tafel te brengen. De VAC versierde het clubgebouw dan stemmig op. Het waren grootse feesten. Samen met Nico van der Laak bracht hij ook op andere momenten, vooral in de zomer, verrassende feesten tot stand. Zo herinner ik me een groot strandfeest waarvoor een bevriende zand- en grindleverancier geel zand aanleverde om de omgeving passend aan te kleden.

Dat wij ooit een nieuwe wedstrijd-acht, de Simon² hebben kunnen kopen, is geheel aan Bert te danken. Kennelijk had hij op enig moment met de toenmalige CEO van DSM, Simon de Bree gesproken over de mogelijkheid om met kunststof een acht te bouwen. Korte tijd nadat ik voorzitter werd, vroeg Bert mij om mee te gaan naar Simon. Dat was gemakkelijk want Simon was een enthousiaste Aeneasroeier geweest. Op het hoofdkantoor van DSM herinnerden wij Simon aan dat gesprek. Die bood aan om alle materialen en kennis voor de bouw ter beschikking te stellen. Maar na enige oriëntatie bleek Bert en mij dat dat naar de stand van de techniek toen nog niet mogelijk was. Dus maakten wij een tweede reis naar Heerlen, waar wij Simon zover kregen dat zijn bedrijf een groot bedrag ter beschikking stelde om een nieuw houten exemplaar te kopen. Dat werd de Schellenbacher acht. Op die boot zijn wij lang heel trots geweest. Jammer dat hij niet meer regelmatig gebruikt wordt en dat er over verkoop gesproken wordt.

In de loop der jaren werd de belangstelling van Bert voor het roeien zelf wat minder. In de eerste jaren van onze vereniging nam hij jaarlijks deel aan de Head of the River en aan de traditionele wedstrijden op de Aeneasdagen die tijdens het tweede weekeinde in de maand mei werden gehouden. Met Bert heb ik ook de roeiproef geroeid waarbij wij binnen een bepaald tijdsbestek vanaf het clubhuis naar de stuw in Linne en terug moesten roeien. Niet alleen in Roermond was Bert actief, in Venlo maakte hij met zijn vrienden muziek en was hij al vroeg betrokken bij het verwerven van kennis op het gebied van automatisering.

Eind jaren negentig werd Bert ernstig ziek. Wij allen hebben toen gevreesd voor zijn leven. Na een zware operatieve ingreep herstelde Bert wel in redelijke mate, maar hij kreeg toch te maken met beperkingen. Roeien was er toen niet meer bij. Gelukkig heeft Bert in het begin van de jaren negentig Elly van Kampen ontmoet. Zij werden partners voor het leven.  

Hans van der Laan, vroeger een van de meest deskundige roeiers van onze vereniging, schreef na het overlijden van Bert: ‘Vanaf de hellingen van de Mont Ventoux wil ik kort over Bert vertellen. Ik leerde Bert kennen toen ik in '88 bij Aeneas ging roeien. Hij roeide toen in de 2-, de Ahum, met Jan Beumer, huisarts in Blerick. Met Bert roeide ik de Head, met Jan als coach, een race waarbij het sneeuwde.

Terug uit Spanje roeiden we op woensdagavond in de 4 en in de huidige Notos-8. Een paar van die trainingen staan me nog voor de geest, zijn ook beschreven in het gepubliceerde boegenboek - zal ze nalezen. Toen we in '94 ons huis aan de Klopweg betrokken, stond Bert voor de deur met een appelboom, een van de mooiste cadeaus die ik heb gehad. Bert was sterk en heeft een paar keer een zekere dood overleefd, maar op de vrijdagmiddagborrel een maand geleden, zei hij dat hij maar een tiende van zijn bloedplaatjes over had. Bert was een erg goed mens.’

De woorden van Hans kan ik alleen maar bevestigen. Bert was een man met een groot sociaal hart die zich vaak en veel ingezet heeft voor anderen.

Bert, geboren in 1943, stierf op 8 september 2021. Op de foto hiernaast is te zien dat Bert tijdens de laatste jaren van zijn leven sterk vermagerd was, Wat bleef was de vrolijke twinkeling in zijn ogen.

Ik ben dankbaar dat ik Bert heb mogen kennen.

Hein van der Bruggen
Oud-voorzitter Roeivereniging Aeneas