Ze zit al een half jaar in het bestuur van Aeneas. Maar ze heeft 
sommige bestuursleden nog nooit echt gezien, alleen tijdens vergaderingen online. Ze is ook al een half jaar commissaris van de VAC. Maar de bar is al maanden dicht. Logisch dat weinigen Inge kennen, met haar 30 jaar het jongste bestuurslid van Aeneas. Hoe is dat gegaan? Ze woont pas enkele jaren in onze regio. Ze bracht haar jeugd door in Oss, en raakte enthousiast aan het turnen. Ook de scouting vond ze leuk. Haar ouders zijn roeiers, maar dat leek Inge niet haar ding. Tot ze een keer overgehaald werd om naar een open dag van de plaatselijke roeivereniging Aross te gaan. Ze was meteen verkocht. Ze haalde haar diploma’s en roeide lekker mee in een open groep op zondag. “Bij Aross werd ik van het begin af warm ontvangen, en dat is zo belangrijk!” Een goeie tip voor Aeneas! “In Oss roei je op een kanaaltje en kom je na een kilometer of vier op de Maas. Dan kun je linksaf, of rechtsaf, richting Ravenstein. Of een grote plas op, waar je leuk kunt aanleggen bij café Moeke Mooren. Graag ging ze ook mee op toertochten, zoals de Elfstedentocht of de Finse Kerkboottocht in Friesland.
Maar intussen was Inge in Nijmegen gaan studeren, en daar was een studenten-roeivereniging, Phocas. Inge roeide in de top C4 van de vrouwen, deed mee aan wedstrijden, aan de Varsity. Een keer deed ze met haar ploegje mee aan de Nederlandse studentenkampioenschappen. Ze werden 17e. Inge begon in Nijmegen met de PABO, maar studeerde af in sociaal-cultureel-maatschappelijke vorming. Intussen was het haar duidelijk geworden, dat haar hart toch eigenlijk lag bij kleine kinderen, en zo kwam ze uiteindelijk terecht in de kinderopvang.
In 2018 bracht de liefde haar naar Limburg. Ze ging samenwonen in Beegden. ”Als het even kon, wilde ik het roeien weer oppakken. En ik wist dat in Roermond een roeivereniging zat. Ik heb me dus bij Aeneas gemeld”. Inge vond een leuk clubje op woensdagavond. Het was Wim Nijskens die vroeg of ze iets wilde doen in de vereniging, als coördinator van de VAC. Hij zou dan de inkoop en de financiën blijven regelen, zij de rest. “Een bar is belangrijk in een vereniging”, zegt Inge. “Daar ontmoet je elkaar, praat met elkaar, ontstaat er sociale binding. Natuurlijk is in een roeivereniging goed roeien belangrijk, jezelf verbeteren, ambities tonen, aan wedstrijden meedoen. Maar net zo belangrijk is de gezelligheid, het clubgevoel, de onderlinge band. Ambitieuze roeiers heb je nodig. Maar ook mensen die de boten onderhouden, mooie toertochten organiseren, achter de bar staan.” Toen Wim Demarteau vroeg of ze dan ook niet in het bestuur wilde, zei ze - na enig nadenken - ja. Hopelijk kunnen we haar straks weer gewoon in levende lijve tegenkomen, als we allemaal weer kunnen roeien. En, als we weer op toertocht kunnen, dan zijn we bij RV Aross in Oss welkom!